دوباره گمشده بودم در ازدحامِ خودمغزل برای تو گفتم ولی به نام خودمچقدر خسته گذشتی چرا نفهمیدی؟چقدر هست که افتاده ام به دام خودمنماز ثانیه را بی تو نیز می خوانمخودم برای خودم می شوم امامِ خودمچه سرنوشت عجیبی ست تازه فهمیدمکه دور بوده ز من نیمی از تمام خودمکسی دوباره از آن سوی شعر می آیدبلند می شوم از جا، به احترام خودماز این به بعد بدون تو نیستم تنهامن آشنا شده ام با کسی به نام "خودم"
دوباره گمشده بودم در ازدحامِ خودم
دوباره گمشده بودم در ازدحامِ خودم